Projectomschrijving
‘Asymmetical Tonic Neck Reflex’, de ATNR
De invloed van primaire reflexen
Primaire reflexen zijn bewegingen, die je automatisch maakt als reactie op bepaalde prikkels. Als je net bent geboren, helpen deze reflexen je met overleven. Als dat nodig is, ga je hierdoor bijvoorbeeld: zuigen, grijpen of schrikken. Wanneer je ouder bent, is het hinderlijk voor je, als je lichaam nog steeds op deze prikkels reageert. Toch gebeurt dit soms. De integratie van reflexen is dan namelijk verstoord, doordat er problemen waren tijdens de zwangerschap, geboorte en/of na de geboorte van het kind. Wat de invloed hiervan is op de gezondheid en welzijn van het kind, vertel ik in een serie blogs. In deze blog gaat het om de primaire reflex ‘Asymmetrical Tonic Neck Reflex’, de ATNR.
De ATNR helpt je je oog-handcoördinatie ontwikkelen. Wanneer het hoofdje van een baby naar één kant draait, strekken de arm en het been zich aan die kant, terwijl de arm en het been aan de andere kant gebogen blijven. Wanneer het hoofdje in de andere richting draait, bewegen de armen en benen mee.
Figuur 1: De ATNR positie: houding van armen en benen in samenwerking met de draaiing van het hoofd.
Normaal gesproken blijft deze reflex aanwezig totdat je zes maanden oud bent. Zijn er nog restanten van deze reflex, wanneer je bijvoorbeeld naar groep 3 gaat, dan blijf je maar moeilijk stil zitten of staan. Je armen en benen bewegen namelijk mee volgens deze reflex, wanneer je naar links of naar rechts kijkt. Natuurlijk wil je wél stil zitten en doe je hier hard je best voor.
Er ontstaan problemen met de samenwerking van de ogen. Als je leest, gaan je ogen niet soepel langs de regels, maar ze verspringen. Je raakt steeds kwijt, waar je was en je moet je daarbij zo concentreren op de regel ‘vasthouden’, dat je niet begrijpt, wat je leest. Vaak heb je voor het einde van de basisschool een verklaring van dyslexie- of dyscalculie.
Sporten is een drama. Een bal gooien of vangen leer je veel trager dan andere kinderen. Doordat je geen duidelijke voorkeurskant hebt, moet je telkens nadenken of je je rechter- of linker voet, hand, oog of oor gaat gebruiken. Leren fietsen, zwemmen en (als je ouder bent) autorijden, is dan een uitdaging.
Met schrijven wil je arm zich steeds strekken en je hand zich openen, omdat je je hoofd draait om naar je papier te kijken. Krampachtig probeer je je pen vast te houden, meestal met een verkeerde pengreep en veel spanning in je lichaam. Je probeert je tegelijkertijd te concentreren op de inhoud. De woorden komen schots en scheef op papier. Soms lukt schrijven beter als je je papier 90 graden draait.
Voortdurend deze reflex onderdrukken geeft veel uiteenlopende klachten, zoals: chronische stress, hoofdpijn, te lage of te hoge spierspanning in het lichaam, beenlengteverschil, scheefstand en soms zelfs scoliose.
Gelukkig komen meestal niet alle bovengenoemde symptomen voor, wanneer de ATNR onvoldoende geïntegreerd is. Je kind is bijvoorbeeld wel heel goed in sport, schrijft netjes, maar heeft toch een probleem met de ATNR, want het is bijvoorbeeld veel sneller moe dan andere kinderen.
Onvoldoende geïntegreerde ATNR uit zich op vele manieren. Het is eenvoudig te testen of de aanwezige symptomen van een kind te maken hebben met de ATNR.
Gelukkig er is iets heel goed iets aan te doen met behulp van specifieke primaire reflexintegratie oefeningen, zodat de ATNR alsnog integreert. Hiervoor bestaan verschillende methoden, waarvan de Masgutova Neurosensomotorische Reflex Integratie methode (MNRI) en de methode van het Institute for Neuro-Physiological Psychology (INPP) het meest bekend zijn. Zodra de ATNR voldoende is geïntegreerd, beweeg je je hoofd, zonder dat je arm, been of je lichaam mee beweegt. Dat geeft een enorme rust.
Milou van Rooij – de Vries www.cho-behandelingen.com
Reageer